kamień z serca

Zostałam dziś kierownicą :) Pan egzaminator był baaardzo miły i co najważniejsze - rozmawiał ze mną:) dzięki temu nie myślałam, co mam robić, tylko robiłam:)
w każdym bądź razie - idę świętować:)

Komentarze

  1. jagnieszka8 czerwca 2010 22:13

    Wielkie gratulacje!!! szerokiej drogi:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Ania8 czerwca 2010 23:49

    Gratulacje!!! :)

    OdpowiedzUsuń
  3. kachazet9 czerwca 2010 09:31

    Dziękuję :)
    teraz pozostaje mi tylko kupić autko, pasujące do breloczka, który dostałam od Miki ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Agata9 czerwca 2010 09:59

    na pewno pasujące autko znajdziesz ;) Gratuluję Ci, Kobieto Na Kierowniczym Stanowisku!

    OdpowiedzUsuń
  5. 3nereida9 czerwca 2010 12:01

    No to super , miły egzaminator marzenie , a moze mila kursantka to i panu sie udzielilo :)))

    OdpowiedzUsuń
  6. aga.d9 czerwca 2010 19:11

    Gratulacje! Może i ja się w końcu zdecyduję... :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Gosia10 czerwca 2010 19:07

    GRATULUJE!!!!:)no to teraz trzeba opić zdany egzamin i jak dostaniesz prawko to pamiętaj , że się stawia tyle flaszek ile wynosi ostatnia cyferka w numerze prawka czy jakoś tak:D

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za Wasze odwiedziny i ciepłe słowa - dodają skrzydeł :)

Popularne posty z tego bloga

czasem praca to nie tylko praca...

Pracuję w Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau, pracuję w Miejscu Pamięci. Pojawiające się w ostatnim czasie oskarżenia, kłamstwa, manipulacje, czy wulgarne komentarze na temat naszej pracy oraz funkcjonowania Muzeum odbieram jako atak nie tylko na siebie, ale na wszystkich pracowników Muzeum – ludzi, którzy z pełnym oddaniem podchodzą do trudnych obowiązków, które zostały nam powierzone. Wielu z nas pochodzi z tych okolic. Niektórzy przyjechali tu z daleka. Łączy nas to, że wybraliśmy tę pracę - jesteśmy tutaj, ponieważ czujemy, iż codzienny wysiłek podtrzymywania Pamięci jest ważny – ważny dla nas i ważny dla całego świata. Pracujemy rzetelnie, odpowiedzialnie, najlepiej jak umiemy. Najważniejszy jest dla nas szacunek dla Pamięci oraz dla wszystkich ofiar tego strasznego Miejsca. Ich ślady spotykamy codziennie. Nie raz na jakiś czas, nie kilka razy w życiu. Codziennie. To część naszego życia. Nikt nie ma prawa rzucać absurdalnych, niepopartych faktami, kłamliwych o...
Czytaj więcej

give me some colour

Obraz
Ponuro jest za oknami...u nas obecnie może bardziej kolorowo, niż szaro, ale gdyby tylko słońce zechciało wyjrzeć zza chmur, byłoby przyjemniej. Chyba w styczniu moja siostra wymyśliła sobie kolorową czapkę, najlepiej w kolorach tęczy. Pomyślałam, zainspirowałam się wpisem Jolci i nabyłam stosowną włóczkę. Wzór przy tej feeri barw musiał być prosty, ale by nie było do końca nudno, wybrałam ostatecznie projekt Simply me . No i jest nie tylko simple, ale i bardzo, bardzo kolorowo. A co najważniejsze, siostrze się podoba :) Włoczka: YarnArt Magic Fine, kolor 557 Druty: KP 3,5
Czytaj więcej

aaach, co to był za śluub...

Obraz
Popełniliśmy go co prawda dwa miesiące temu, ale dopiero niedawno otrzymaliśmy zdjęcia, którymi można się publicznie pochwalić. W końcu więc mogę pokazać się w swoim ślubnym bolerku, które zostało dokładnie obejrzane przez wszystkie panie w trakcie ostatniej przymiarki sukienki. Panie w dodatku przypisały wykonanie mojej Mamci (że niby wiekowo bardziej do drutów pasuje?), ale wyprowadziłyśmy je z błędu :) Zaś moi przyjaciele ze studiów przez część mszy zastanawiali się, jak mi się chciało nawlekać tyle cekinów.. Ale - zacznijmy wyjątkowo od początku, choć część tej zacnej uroczystości umknęła mi gdzieś w zakamarkach pamięci ;) Byłam oczywiście okrutnie zestresowana, nawet rzeczami, na które w żaden sposób nie mogłam mieć wpływu. Cóż, taka natura. Na szczęście: a. dopisała pogoda (nie sypał śnieg, nie lało i nie było słońca. To ostatnie powoduje u mnie mimowolne zamykanie prawego oka i wyglądam jak jednooki bandyta) b. nie wywróciłam się w drodze do ołtarza (choć przy długiej sukni...
Czytaj więcej