Wyczytane

Czytałam w ubiegłym tygodniu wyjątkowo dużo, niestety nie literatury pięknej, ale wypracowań moich Gaduł. Wypracowania nad wyraz ciekawe, bo w temacie "Ani z Zielonego Wzgórza", "W pustyni i w puszczy" oraz "Przygód Tomka Sawyera"... cóż....witamy w 5 klasie :)
Okazuje się jednak, że i w tych moich Gadułach drzemią talenty nie byle jakie. Oto kilka prób:
  • Nel dostała psa całkiem podobnego do psa
  • Staś i Nel jechali przez pustynię karawanem  
  • Ta książka nie jest do końca skończona, ale ją skończę
  • Ania chciała zafarbować włosy i jak je pomalowała to je miała zielone te włosy. 
Najbardziej świerzbiły mnie łapki przy tym karawanie - miałam ochotę zrobić w zeszycie ilustrację do zdania, na szczęście reszta zdrowego rozsądku mnie przed tym powstrzymała - przypuszczam, że wtedy dzieciaki byłyby pewne, że zwariowałam....Choć pewnie i tak mnie o to podejrzewają ;)

Komentarze

  1. 3nereida23 lutego 2010 18:51

    No a niby do kogo ten pies miał być podobny jak nie do psa. Ja tu żadnego błędu nie widzę.
    Karawana - kobieta ,karawan -mężczyzna , to na slabem kobiecinie mieli jechac? W/g mnie normalnie sie biednych dzieciątek czepiasz :D

    OdpowiedzUsuń
  2. Unknown1 marca 2010 13:15

    Dotarła do mnie paczuszka z wymianki.
    Bardzo, bardzo dziękuję.
    Szal jest przecudowny...

    OdpowiedzUsuń
  3. monotema1 marca 2010 21:05

    Piękne, kiedyś chyba w Przekroju dawali humor zeszytów. Możliwości uczniów są jednak naprawdę nieograniczone. Że przytoczę, szkoła średnia, technikum: Jogurt to jest taka konfitura z mleka ( autentyk)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za Wasze odwiedziny i ciepłe słowa - dodają skrzydeł :)

Popularne posty z tego bloga

czasem praca to nie tylko praca...

Pracuję w Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau, pracuję w Miejscu Pamięci. Pojawiające się w ostatnim czasie oskarżenia, kłamstwa, manipulacje, czy wulgarne komentarze na temat naszej pracy oraz funkcjonowania Muzeum odbieram jako atak nie tylko na siebie, ale na wszystkich pracowników Muzeum – ludzi, którzy z pełnym oddaniem podchodzą do trudnych obowiązków, które zostały nam powierzone. Wielu z nas pochodzi z tych okolic. Niektórzy przyjechali tu z daleka. Łączy nas to, że wybraliśmy tę pracę - jesteśmy tutaj, ponieważ czujemy, iż codzienny wysiłek podtrzymywania Pamięci jest ważny – ważny dla nas i ważny dla całego świata. Pracujemy rzetelnie, odpowiedzialnie, najlepiej jak umiemy. Najważniejszy jest dla nas szacunek dla Pamięci oraz dla wszystkich ofiar tego strasznego Miejsca. Ich ślady spotykamy codziennie. Nie raz na jakiś czas, nie kilka razy w życiu. Codziennie. To część naszego życia. Nikt nie ma prawa rzucać absurdalnych, niepopartych faktami, kłamliwych o
Czytaj więcej

pierwsza chusta

Obraz
Udało mi się skończyć dziś moją pierwszą chustę. Z założenia miała być niewielka, ot taka, by potrenować dzierganie takiego cosia... Cóż...trochę mi nie wyszło... Mam teraz na własność mój pierwszy, własnoręcznie zrobiony dywanik ;)  Nie myślcie jednak, że mam tak imponujące tempo pracy jak Terra, która robi chusty chyba nawet przez sen :) Ta moja NAPRAWDĘ czerwona czerwień leżała u mnie od stycznia. Jakiś czas temu podjęłam decyzję,że UFOków nie toleruję i trzeba ją wykończyć. I tak też się stało:) Oto ona ( w roli modela koszula mego Taty) Muszę jeszcze pochować nitki i jutro będzie premierowe wyjście do szkoły. A to zawsze jest przeżycie. ******* Dziękuję za przemiłe komentarze w temacie skarpet, czekam na ocenę właścicielki. Mam nadzieję,że to już niebawem.  Kwiat szaleje, podobnie zresztą jak moje szkolne. Dzieciaki też szaleją, że grudniakom udało się wypuścić drugie pączki ( wreszcie dotarło do nich,że nieustanne macanie kwiatków im nie służy :D ) Asiu, 9 kwietnia melduję
Czytaj więcej