po prośbie - z Panem Wrotkiem w tle

Zacznę od prośby, bo chyba mimo wszystko trochę się nią stresuję...
Pisałam już kiedyś o tym,że w mojej klasie jest dziewczynka, która ma nowotwór. Ponieważ leczenie jest kosztowne, a i same dojazdy do szpitala zabierają znaczne kwoty, na jej rzecz przeprowadzona będzie akcja charytatywna. Jako wychowawca postanowiłam się w nią włączyć. I mam takie małe pytanko - pomożecie? Chcemy z panią organizującą akcję zrobić licytację - między innymi rękodzieła. Wiem, że to, co wychodzi z Waszych rąk, to cuda, więc jeśli KTOKOLWIEK zechciałby wesprzeć nas choćby najmniejszą rzeczą -  my będziemy ogromnie wdzięczne, a Paulince umożliwi to szybszy powrót do zdrowia.

A teraz migawka z wczoraj...

Wczorajszy poranek zachichotał ze mnie tak,że bardziej się nie da. Wychodząc z domu, z wielką ulgą powiedziałam "Jak to dobrze, że mam corsykę i nie muszę marznąć na przystanku". Okazało się jednak,że moja corsa brzmiała bardziej jak traktor,a nie jak mały samochodzik. Pomyślałam "za mokro, przejdzie jej" i ruszyłam do pracy. Ujechałam jednak tylko kawałek, bo wydało mi się zdecydowanie dziwne,że ja gaz do dechy, a autko ledwie 30km/h. Wszyscy jadący za mną zdążyli mnie obtrąbić, a ja na szczęście nie słyszałam tego, co zapewne mówili pod nosem. Błagałam tylko głośno "nie umieraj, nie umieraj..." jakby to miało tę moją corsę "odtraktorzyć". No i okazało się,że jakieś paskudne i niezwykle żarłoczne kuny obgryzły mi przewody. A ja zmarzłam i zmokłam... Na szczęście po południu przyszła pani listonoszka z paczuszką od Pyziulki, a w niej znalazłam:

 

Chciałam Wam pokazać jeszcze pierniczki prosto z Torunia, ale coś mi tu chyba szwankuje i zdjęcia pojawiają się w najróżniejszych układach - oczywiście oprócz tego, który ja chciałabym zobaczyć. Pan Wrotek zawojował całą rodzinę, na żywo jest jeszcze bardziej zachwycający niż na zdjęciach. Dziękuję bardzo :)

Sweterek dla Franciszka ma już prawie 1 rękaw. Czekam na kolejne mecze naszych siatkarzy, bo idealnie mi się przy nich dzierga. Że też częściej nie grają...

*******

3nereida- w dziełach swoich paraduję, a owszem. I to działa!
eumycha- jakoś zawsze uśmiecham się na myśl o Twoim LO. Ja u siebie żadnych takich robótkowych akcji nie pamiętam... Gratuluję zaproszenia na spotkanie, może jak mnie poniesie, to Was odwiedzę :)
eve-jank- moje "baby" są rzeczywiście bardzo fajne. Wprawdzie czasem za dużo mówią, ale chyba i w tym ich urok... a co ważniejsze - chcą się czegoś nowego dowiedzieć
anust - zdjęcie będzie, obiecuję
Klub szalonych robótek- wybieramy nazwę dla bloga i zaczynamy niebawem działać. I mówiąc szczerze - natchnęłyście nas do blogowania
Matricaria - dzięki za miłe słowa, czekam na wyniki wymianki
agata- z tą moją fajnością nauczycielską to pewnie różnie jest... na robótkach łatwiej, co mam tylko tych, których to interesuje. Mam jednak nadzieję,że te moje gady choć troszkę mnie lubią :)