kolczyki

Siedzę sobie...nic nie robię... nie..no żartuję z tym "nicnierobieniem", Popełniłam kilka czapek, zaczęłam kolejną wg wzoru znalezionego na raverly o TU. Zauroczyłam się nim u Kasi, która co i rusz wyszukuje kolejne cudeńka i potem się nimi dzieli. Okazało się jednak,że włóczka nie ta... i brzydko wygląda, więc bez bólu serca (o dziwo!) sprułam.
A dziś chwyciłam igłę w dłoń i tak powstały dwie pary kolczyków.

Nie wiem jeszcze,czy zmienią właścicielkę już niebawem, czy też poczekam z nimi do akcji dla Paulinki.Dziś już chyba nic nie podziałam, bo zdążyłam zamienić sobie kciuk w sitko, jako że igła za często zbaczała z kulki...ehhh..
*******
Marzanna, eve-jank, Artnova24 - dziękuję za miłe słowa w temacie kolczykowym, starają się te moje baby, nie zważają na bolące paluchy i idzie im coraz lepiej. A sweterek... no cóż - nowym właścicielom się podoba, więc chyba naprawdę źle nie jest
Bellis, tkaitka, klikaf - choróbsko rzecz paskudna, ale przynajmniej w domu mieli chwile spokoju, kiedy mówić nie mogłam ;) teraz wracam już do formy
nati, Anka- L4 jednak się przydaje... nadganiam zaległości i w robótkach i w czytaniu. A zwłaszcza tego ostatniego brakowało mi okrutnie

Komentarze

  1. Gazela10 listopada 2010 07:34

    Zupełnie nie mam pojęcia o celowym filcowaniu, tylko przez przypadek "udało mi się" kilka razy ;-) Oczywiście stało się to wtedy, gdy filcować nie chciałam. Kolczyki świetne!

    OdpowiedzUsuń
  2. Bellis10 listopada 2010 08:17

    Moja czesanka czeka, igły czekają, ja też czekam - na wenę twórczą ;) Może patrząc na Twoje prace zmobilizuję się do roboty.

    OdpowiedzUsuń
  3. tkaitka10 listopada 2010 09:41

    O matko! Nic nie robię - a ręce bolą ! I to na dodatek pokłute paluszki...
    Za to kolczyki...miodzio!

    OdpowiedzUsuń
  4. Anna10 listopada 2010 10:30

    też mam ochotę nauczyć się filcować takie śliczne kuleczki :))
    a mozesz jakieś szczegóły tego filcowania podac

    OdpowiedzUsuń
  5. Artnova12 listopada 2010 00:07

    Super kolczyki, moja wełenka czeka na filcowanie, ale nie mam kiedy się za nią zabrać...Serdeczności posyłam.

    OdpowiedzUsuń
  6. Kiciak12 listopada 2010 11:43

    Kolczyki są po prostu urocze :) Gdybym tylko miała przekłute uszy...
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  7. Agata12 listopada 2010 15:16

    nooo? a gdzie te czapki??

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za Wasze odwiedziny i ciepłe słowa - dodają skrzydeł :)

Popularne posty z tego bloga

czasem praca to nie tylko praca...

Pracuję w Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau, pracuję w Miejscu Pamięci. Pojawiające się w ostatnim czasie oskarżenia, kłamstwa, manipulacje, czy wulgarne komentarze na temat naszej pracy oraz funkcjonowania Muzeum odbieram jako atak nie tylko na siebie, ale na wszystkich pracowników Muzeum – ludzi, którzy z pełnym oddaniem podchodzą do trudnych obowiązków, które zostały nam powierzone. Wielu z nas pochodzi z tych okolic. Niektórzy przyjechali tu z daleka. Łączy nas to, że wybraliśmy tę pracę - jesteśmy tutaj, ponieważ czujemy, iż codzienny wysiłek podtrzymywania Pamięci jest ważny – ważny dla nas i ważny dla całego świata. Pracujemy rzetelnie, odpowiedzialnie, najlepiej jak umiemy. Najważniejszy jest dla nas szacunek dla Pamięci oraz dla wszystkich ofiar tego strasznego Miejsca. Ich ślady spotykamy codziennie. Nie raz na jakiś czas, nie kilka razy w życiu. Codziennie. To część naszego życia. Nikt nie ma prawa rzucać absurdalnych, niepopartych faktami, kłamliwych o...
Czytaj więcej

give me some colour

Obraz
Ponuro jest za oknami...u nas obecnie może bardziej kolorowo, niż szaro, ale gdyby tylko słońce zechciało wyjrzeć zza chmur, byłoby przyjemniej. Chyba w styczniu moja siostra wymyśliła sobie kolorową czapkę, najlepiej w kolorach tęczy. Pomyślałam, zainspirowałam się wpisem Jolci i nabyłam stosowną włóczkę. Wzór przy tej feeri barw musiał być prosty, ale by nie było do końca nudno, wybrałam ostatecznie projekt Simply me . No i jest nie tylko simple, ale i bardzo, bardzo kolorowo. A co najważniejsze, siostrze się podoba :) Włoczka: YarnArt Magic Fine, kolor 557 Druty: KP 3,5
Czytaj więcej

aaach, co to był za śluub...

Obraz
Popełniliśmy go co prawda dwa miesiące temu, ale dopiero niedawno otrzymaliśmy zdjęcia, którymi można się publicznie pochwalić. W końcu więc mogę pokazać się w swoim ślubnym bolerku, które zostało dokładnie obejrzane przez wszystkie panie w trakcie ostatniej przymiarki sukienki. Panie w dodatku przypisały wykonanie mojej Mamci (że niby wiekowo bardziej do drutów pasuje?), ale wyprowadziłyśmy je z błędu :) Zaś moi przyjaciele ze studiów przez część mszy zastanawiali się, jak mi się chciało nawlekać tyle cekinów.. Ale - zacznijmy wyjątkowo od początku, choć część tej zacnej uroczystości umknęła mi gdzieś w zakamarkach pamięci ;) Byłam oczywiście okrutnie zestresowana, nawet rzeczami, na które w żaden sposób nie mogłam mieć wpływu. Cóż, taka natura. Na szczęście: a. dopisała pogoda (nie sypał śnieg, nie lało i nie było słońca. To ostatnie powoduje u mnie mimowolne zamykanie prawego oka i wyglądam jak jednooki bandyta) b. nie wywróciłam się w drodze do ołtarza (choć przy długiej sukni...
Czytaj więcej